ชีวิตติดม็อบ

ตอนนี้เราเพิ่งเริ่มทำงานเป็นครูสอนภาษาไทยให้กับชาวต่างชาติ

ในโรงเรียนสอนภาษาแห่งหนึ่งย่านแจ้งวัฒนะ

แต่เนื่องจากสถานการณ์บ้านเมืองในปัจจุบันเต็มไปด้วยม็อบ!!

ถึงความคิดเห็นทางการเมืองของเราค่อนข้างจะเห็นด้วยกับ กปปส. (50%)

แต่เราก็ไม่อยากให้มีการชุมนุมปิดถนน
การปิดกรุงเทพอาจหมายถึงปิดประเทศเพราะศูนย์กลางความเจริญของประเทศอยู่ที่นี่

เมื่อศูนย์ราชการที่แจ้งวัฒนะถูกปิด นั่นหมายถึงถนนแจ้งวัฒนะก็ไม่สามารถสัญจรไปมาได้ตามปกติ

ฉะนั้นเราจึงไม่สามารถเดินทางไปทำงานได้

เดือนนี้เกิดเหตุการณ์ที่ทำให้เราต้องหยุดงานมาเกือบ2อาทิตย์แล้ว

ถ้าสถานการม็อบยังยืดเยื้อเกรงว่าเกือนนี้จะไม่มีแม้กระทั่งแกลบให้กิน

ก็ได้แต่หวังว่ามันจะจบลงไวๆ

ไม่อยากให้ยืดเยื้อ เพราะทุกการกระทำของม็อบที่กำลังเคลื่อนไหวในกรุงเทพ

มันกำลังส่งผลกระทบเป็นวงกว้าง

แน่นอนว่าสำหรับเรา เป็นผลเสียมากกว่าผลดี

เพราะชีวิตเรายังคงต้องใช้เงินในการดูแลเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง

ขอให้ม็อบชนะไวๆ ยังไงเราก็ขอส่งกำลังใจไปช่วย

ขอให้ปราบนักการเมืองขี้ฉ้อ และเห็นประเทศชาติเป็นเหมือนบริษัทของตัวเอง

เพียงแต่ไม่ต้องลงทุน คิดจะถลุงกอบโกยเมื่อไหร่ก็ได้...

คิดจะเผด็จการอะไรก็ได้แบบนี้ก็ขอให้มันฉิบหายไวๆ

ขอให้ได้นักการเมืองหน้าใหม่ทำเพื่อชาติจริงๆซักที

ไหงเข้ามาเรื่องการเมืองจนได้

ชีวิตติดม็อบนี่เพลียจริงๆค่ะ