วันนี้เริ่มมาเขียนไดอารี่ออนไลน์แบบนี้เป็นวันแรก ยังไม่แน่ใจว่าจะเขียนไปได้อีกซักกี่วัน เพราะเอาเข้าจริงๆก็กลัวว่าจะไม่มีเวลาแม้กระทั่งมาทบทวนว่าวันๆเราทำอะไรลงไปบ้าง
ในแต่ละวัน เราทำอะไรมากมาย มีความรู้สึก มีความคิดอะไรเยอะแยะไปหมด แต่เราก็ไม่ได้กลับมาทบทวนการกระทำของตัวเองเ้ลย การจดบันทึกเรื่องราวของเราไว้ในแต่ละวัน มันอาจช่วยเตือนอนาคตวันข้างหน้า ถึงในสิ่งที่เราอาจทำผิดพลาดเพราะการที่ไม่ได้จำความผิดพลาดในอดีตเอาไว้
จริงๆครั้งนี้ไม่มีอะไรมาเป็นแรงบันดาลใจในการเขียนบันทึกทั้งสิ้น เพราะเราเคยเขียนแต่ไดอารี่เกี่ยวกับคนรักของเราเท่านั้น เราคิดว่าการบันทึกไดอารี่นั้น ควรจะมีแต่ส่งที่น่าจดจำ มีแต่ความสุข จนบางครั้ง ความทุกข์ความผิดพลาดทั้งหลายเราก็ไม่ได้บันทึกมันลงไป แต่ตอนนี้เราอยากให้เรื่องราวในทุกๆวัน ถูกบันทึกลงไป มันไม่มีความลับอะไร ใครอยากจะอ่านก็ได้ เราเขียนความเป็นตัวเราลงไป ใครจะชอบหรือไม่ชอบ เราก็ไม่ว่า เพราะเราห้ามความคิดของคนอื่นไม่ได้ และเราก็โกหกตัวเองไม่ได้ด้วย...
ต่อไปนี้จะพยายามบังคับตัวเองให้มาบันทึกเรื่องราวในแต่ละวันลงไป วันข้างหน้าเวลากลับมาอ่าน ไม่ว่าเรื่องราวมันจะเศร้าแค่ไหน เราก็อาจมีความสุข สนุก และอาจหัวเราะกับการอ่านเรื่องของตัวเองก็ได้่
ชลรดาภัทร เปรมศิริ
13-01-2013
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น